2011, ജൂൺ 18, ശനിയാഴ്‌ച

മയില്‍‌പ്പീലി...



 


പഴയ പുസ്തകങ്ങള്‍ തൂക്കി വില്‍ക്കുകയായിരുന്നു അയാള്‍...യാദൃശ്ചികമായാണ് ആ മയില്‍‌പീലി അതിനിടയില്‍ നിന്നും കൊഴിഞ്ഞു വീണത്...ആദ്യ പ്രണയത്തിന്റെ സ്മാരകം..ആകാശം കാണാതെ പെറ്റു പെരുകാന്‍ വേണ്ടി ബാല്യം ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച സമ്മാനം..
                    "നിങ്ങളിതെന്തോര്തോണ്ട് നിക്ക്യ മനുക്ഷ്യ?മയില്‍പ്പീലിയും പിടിച്ചു സ്വപ്നം കണ്ടോണ്ടു നിക്കുഅണോ...വേഗം അയാളെ പറഞ്ഞു വിടാന്‍ നോക്ക് "അല്ലെങ്കിലും ഈ മയില്‍പീലിയുടെ വില അവള്‍ക്കെങ്ങനെ മനസിലാവാന്‍..?ആദ്യമായി നനഞ്ഞിറങ്ങുന്ന ഓലപ്പുരയുടെ കീഴില്‍ തനിക്കീ മയില്‍‌പ്പീലി  സമ്മാനിച്ച പൂച്ച കണ്ണുള്ള സൌദാമിനിയെ ഇവള്‍ക്കെങ്ങനെ അറിയാന്‍.
      തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പഴയ കളിത്തോഴി. എട്ടാം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ്  അവള്‍ പിന്നീട് സ്കൂളിലേക്ക് വന്നില്ല..ആരോ പറഞ്ഞറിഞ്ഞു അവളുടെ കല്യാണംകഴിഞ്ഞ്ഞ്ഞെന്നു...അന്ന് തോന്നിയ ആ നേര്‍ത്ത ദുഃഖം അതായിരുന്നു പ്രണയം എന്ന് പിന്നീട് എപ്പോഴോ കാലം അയാളെ പഠിപ്പിച്ചു ....വളര്‍ന്നപ്പോള്‍ മറ്റു കളിക്കുട്ടുകാരെ പോലെ സൌദാമിനിയും വെറുംഓര്‍മ്മചിത്രം മാത്രമായി..എങ്കിലും പിന്നീട്  മനസ്സില്‍ പ്രണയം എന്തെന്നറിഞ്ഞ കുറേ നാളുകളില്‍ എവിടെയോ ഈ നേര്‍ത്ത മയില്‍പ്പീലിക്കൊപ്പം ആ പൂച്ചകന്നുകളും അയാള്‍ സൂക്ഷിച്ചു..പെറ്റു പെരുകാത്ത ഓര്‍മകളില്‍ മഴവില്ലിന്റെ വര്‍ണം തീര്‍ത്ത് മറ്റൊരു മയില്‍‌പ്പീലി പോലെ ആകാശം കാണാതെ ആ പ്രണയവും..!
        " അച്ഛാ ഈ മയില്‍‌പ്പീലി നിക്ക് തരുഒ?.."അഞ്ചു വയസ്സുള്ള മകളുടെ സബ്ദം അയാളെ ഓര്‍മകളില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ത്തി.."വീണ്ടും മറ്റൊരു പുസ്തക താളിലേക്കും മറ്റൊരു  ബാല്യത്തിന്റെ ചപലതയിലെക്കും ആ മയില്‍‌പ്പീലി യാത്ര തുടര്‍ന്നു

2 അഭിപ്രായങ്ങൾ: