2017, ഫെബ്രുവരി 15, ബുധനാഴ്‌ച

പിൻതിരിവുകൾ ...


ഓർക്കുവാനൊന്നുമില്ലാത്തൊരീ ഓർമ്മകൾ ,
മായ്ക്കുവാൻ പോലും,മറന്ന വിഭ്രാന്തികൾ,
ചലനമറ്റീടുന്ന  പൂമര കാറ്റുകൾ ,
പ്രണയം മറന്നൊരാ പൂഴി മൺപാതകൾ ...

നീയാണു നീ മാത്രമായിരുന്നു ,
എൻറെ  പ്രാണൻ പകുത്തതും,
കുഞ്ഞു മഞ്ചാടികൾ ചോപ്പിച്ചെടുത്തതും ,
ഒടുവിലീ സന്ധ്യയോടൊന്നുമില്ലെന്നു,
വെറുതെ പറയുവാൻ കള്ളം പറഞ്ഞതും...
ആ മഷിത്തണ്ടുകൊണ്ടെന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ ,
ഹൃദയം പിളർത്തതും മായ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും ,
രണ്ടു സമാന്തര രേഖകളായി കൂട്ടി മുട്ടാതെ
നാം കാണാതിരുന്നതും ...

ഓർമ്മകൾ അത്രമേൽ കുത്തി നോവിക്കുന്നു ,
വീണ്ടുമെൻ ജാലകക്കീഴിൽ ചുരന്ന  ചാറ്റൽ മഴ ,
നീയാ മഴത്തുള്ളി ,എന്നിലേക്കെത്താതെ ,
കണ്ണുനീർ ചാലിൽ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു ...
അസ്തമിക്കാൻ പോലുമാകാതെ സൂര്യനീ
പാതി വഴിയിൽ തേങ്ങി നിൽക്കെ
ഇടനാഴിയിൽ രണ്ടു  കാലടിപ്പാടുകൾ
പൊടിവീണകന്നു  പോവുന്നു...

2 അഭിപ്രായങ്ങൾ: